Toen ik in 2008 verhalen ging maken vanuit Irak, merkte ik hoe moeilijk het was om mensen hier betrokken te krijgen bij mensen daar, en raakte gefascineerd door verhalende journalistiek. Ik ben een van de oprichters en was 5 jaar directeur van de Stichting Verhalende Journalistiek.
Storytelling in opdracht
Ik schrijf nog steeds graag mooie (contextrijke) verhalen in opdracht. Daarnaast help ik media, organisaties en culturele instellingen bij het ontwikkelen van complexe verhalen en magazines. Zo maakte ik voor tech scale-up Dephion als interactive storyteller gelaagde korte filmpjes en animaties voor hun app. Ook ontwikkelde ik diverse tentoonstellingen, waarbij tekst een laag toevoegde aan het beeld.
We oriënteren ons via steeds meer kanalen, zowel off- als online. Het is tegenwoordig en-en: een podcast, sociale media, de krant, het journaal, een blog, een nieuwsbrief, een (web)documentaire, expositie, (foto)boek, theatervoorstelling. Hoe vertel je een verhaal op meerdere podia? En hoe voeg je een laag toe aan je verhaal? Voor die vragen kun je me altijd wakker maken.
Projecten
Met andere makers werkte ik aan verschillende tentoonstellingen en crossmediale projecten, zoals: Daily life Baghdad (Irak; met fotograaf Marieke van der Velden), Country without Orphans (Rwanda; met filmmaker Anisleidy Martínez en fotograaf Anaïs López) en I want to break free (Albanië; met fotograaf Bernadet de Prins). Ik ontwikkelde diverse bladen in opdracht, waaronder Talent, Werf&, Erik en Magazine Verhalende Journalistiek. En ik schreef 2 goed ontvangen literaire non-fictie boeken: Een romantisch volk over de olierijke Iraakse stad Kirkuk en Wat volgt op een vergissing over een Iraaks gezin waarvan een kind radicaliseerde.