Report from an Iraqi oil town.

Aanleiding

In Kirkuk wonen Koerden, Arabieren, Christenen en Turkmenen, en hoewel de lokale bevolking op de meest wonderlijke manieren met elkaar verbonden is, hingen er duistere wolken boven de stad. Onder de grond lag olie – en boven de grond had elke bevolkingsgroep haar eigen machtsstructuren. Op het politiebureau en in het stadhuis had iedere groep haar eigen baas en lijfwachten. Dit wekte mijn nieuwsgierigheid: hoe zag de wereld eruit vanaf de andere kant?

Aanpak

Ik kreeg de kans om een Koerdische politiechef te volgen op een politiebureau in een Arabische wijk van Kirkuk. Al snel zag ik hoe ruw er met de burgerbevolking werd omgegaan. Dit bracht me ertoe om ook de andere perspectieven te onderzoeken.

Ik leerde Arabische en Turkmeense Kirkuki’s kennen, dook in de wereld van de Arabische (Sawa) milities en maakte nachtelijke ritten door de stad met Mumtaz en haar Turkmeense vriendinnen – raampjes naar beneden, muziek op vol volume. Ieder leefde in zijn eigen werkelijkheid.

Ik besloot de zichtbare en onzichtbare manieren in kaart te brengen waarop elke bevolkingsgroep de macht naar zich toe probeerde te trekken. Ik volgde een Arabische politicus, een sjeikh die zichtbaar met tegenzin naar zijn werk ging. Toen ik hem vroeg waarom hij deed wat hij deed, dacht hij even na en antwoordde:

“Mijn mensen zijn een romantisch volk, ze lopen gemakkelijk achter de verkeerde aan.”

Publicatiegegevens

???? Verschenen bij: Atlas Contact
???? Datum: 2010
???? Projecttype: Literaire non-fictie