Ben je een beeldmaker en werk je aan een mooi project? Heb je indrukwekkend materiaal maar zoek je nog naar je, zoals filmmakers dat zo mooi noemen, throughline?
Een mooi beeld krijgt pas betekenis als je het in een context plaatst. Neem bijvoorbeeld de zin: ‘Ik staarde naar het plafond en vroeg me af hoe ik daar was gekomen.’ Op zich een intrigerende zin. Maar als ik een beetje uitzoom, wordt die nog spannender: deze zin werd uitgesproken door een Amerikaanse pornoster (1).
Hotelkamer
Als ik nog een beetje uitzoom, wordt het nog interessanter. Ze dacht dit terwijl ze op bed lag in de hotelkamer van een rijke zakenman. Die rijke zakenman? Dat was Donald Trump. Hij was op dat moment 60, getrouwd, en op het hoogtepunt van zijn reality-tv-roem (2).
Vooruit, we zoomen nog wat uit. Ze haalde de herinnering aan deze gedachte op onder ede; ze vertelde het in de rechtbank en Donald Trump zat in het beklaagdenbankje (3).
De verdachte, Donald Trump, was aangeklaagd omdat hij haar betaald zou hebben om te zwijgen. Dat was nodig omdat hij campagne voerde om president te worden van de Verenigde Staten. Oh en de rechtszaak komt hem slecht uit, want hij wil nog eens president worden van de Verenigde Staten. Als Donald Trump opnieuw president wordt van de Verenigde Staten heeft dat enorme gevolgen, in de eerste plaats voor de inwoners van dat land. (4)
Parijs
En voor de wereld. Want tijdens zijn eerste presidentschap trok Trump bijvoorbeeld de VS terug uit het klimaatakkoord van Parijs; stelde een reisverbod in voor de inwoners van zeven islamitische landen; draaide honderden milieuregels terug, en benoemde drie conservatieve rechters in het Hooggerechtshof die het recht op abortus terugdraaiden (5).
Zo zie je maar weer, een mooi beeld krijgt glans als je die in een context plaatst.
Wil je dat zelf ook wel eens proberen? Luister naar het nieuwe seizoen van de podcast Serial. In de eerste aflevering zegt iemand: ‘Hij vertelde me een heleboel saaie verhalen.’ Wie zegt dit? Wat is de situatie? Waar speelt dit zich af? Kortom, wie, wat, waar, waarom, en hoe?
Ladder
De vier Ws en de H – de intro van ieder (nieuws)artikel geeft antwoord op deze vragen. Zo kunnen we ons snel oriënteren en beslissen of we iets wel of niet willen lezen of kijken. Maar nu komt het. Het is grappig genoeg ook precies de ladder van abstractie, een model dat werd ontwikkeld door de Japans Amerikaanse linguïst Hayakawa dat verschillende niveaus van abstractie en concreetheid beschrijft (afhankelijk van welke kant je opgaat op de ladder). Dat blijkt precies aan te sluiten bij hoe we informatie verwerken. Ik schreef er eerder eens een blog over, je vindt hem hier.
Ben je beeldmaker en werk je aan een eigen project? Wil je in een paar zinnen kunnen vertellen hoe wat jij maakt voortkomt uit wie je bent? In juni geef ik bij DuPho weer de masterclass Artist statement schrijven. Meld je snel aan.
Foto: Pexels
