We moeten het toch eens over tijd hebben. Want tijd lijkt zo vaak lineair te zijn, maar dat is het ook weer niet. Volg je me nog?
Meestal ervaren we tijd lineair. We plannen en werken braaf onze lijstjes af. Eerst dat to do-lijstje af, denk ik vaak, en dán ga ik maken. Maar dat to do-lijstje, ik weet niet wat het is, het vult zich vanzelf weer. Af komt het nooit. Af als in: schoon bureau, opgeruimd gemoed, ik ga eens lekker aan de slag met een creatief project.
Het gekke is dat als ik aan het maken ben, compleet het omgekeerde geldt. De tijd glijdt langs me heen. Ik zit in mijn eigen wereld, met tussen mij en de buitenwereld – het raam dus – mijn laptop. Het ene moment is het donker, en het volgende moment is het, nou ja, in deze weken van het jaar alwéér donker. Maken kan alleen in het hier en nu, als ik me niet opgejaagd voel, en aan niets anders hoef te denken. En alleen dat al maakt maken de moeite waard.
Bouwinspecteur
Misschien ben ik ook niet zo goed in omgaan met die lineaire tijd. Als mijn lijstje zich vult – al is het maar dat er lekkage is aan het dak, ik bel wel even de vereniging van eigenaren, oh wacht, het dak lekt ook bij de buren, en de onderburen, oh wacht, als het niet het dak is dat lekt dan is er iets met de muren en dat hoort niet bij de dakbedekker maar bij een bouwinspecteur en dat moet dan gecombineerd worden met het meerjarenonderhoudsplan en nu we het daarover hebben, is het ook niet hoog tijd dat we een duurzaam meerjarenonderhoudsplan laten opstellen? Kortom, terwijl ik ‘ja’ zeg tegen één flutklusje, vult mijn lijstje zich ongezien met eindeloos veel taakjes.
(En over tijd gesproken. Is het je wel eens opgevallen dat, zolang je in de ja-knik-stand staat, alles NU MOET gebeuren? En pas als je een rondje gaat wandelen en even afstand neemt, het besef indaalt dat het misschien wel moet gebeuren, maar niet per se door jou?)
Het is zover
Als je wilt maken, zul je daar toch in die lineaire tijd ruimte voor moeten maken. Zo rond de jaarwisseling overzie ik het jaar dat voor me ligt en besluit: dit jaar moet ik door buffelen want het kan even niet anders. Of: nu is het zover. Dit jaar ga ik tijd vrijmaken voor een eigen project. Ook al weet ik nog niet precies wat, is er nog geen deadline, ook al zit er nog niemand op te wachten. Ik doe het gewoon.
Zit je nu helemaal in de flow? Dan volgt hier de domper: dat betekent dat je ook een aantal dingen niet gaat doen. Het betekent bijvoorbeeld dat je eerder opstaat, minder gaat sporten, minder afspreekt met kennissen, of minder betaald werk aanneemt.
Schoenen aan
Het valt me op dat er dan soms toch nog een residu van die to do-mentaliteit achter blijft in mijn hoofd. Want maken is niet je laptop openklappen en tikken. Maken is net zo goed wandelen en nadenken over hoe je dat gaat doen. Dus hup, schoenen aan, muts op en maken maar!
